Prawdziwy 1. nie
stopniuje się "zgodny
z rzeczywistością”: Prawdziwe nazwisko.
Prawdziwe dokumenty. 2. m.
os. Prawdziwi,
st. w.
prawdziwszy "taki jak ktoś sobie wyob-
raża; mający właściwości przedmiotu, osoby,
do których jest porównywany”: Prawdziwy
dżentelmen. Opowiadał o wyścigach konnych
z prawdziwym znawstwem. |SWK, 291.
źródło: nowy słownik poprawnej polszczyzny pwn
Prawdziwa cnota krytyk się nie boi