bać się (nie: bać) ndk, boję się, boisz się, bój
się, bał się (nie: bojał się), bojący się 1. “odczu-
wać strach przed kimś, przed czymś ”o ktoś boi się
kogoś, czegoś: Bał się matki. Nie
bój się mnie. Bała się ciemności. 2. “niepokoić
się o kogoś, o c o ś: Trochę się o ciebie ba-
łam. Nie bój się o mnie, dam sobie radę. Baliś-
my się o wyniki egzaminów. [] k t o ś boi się,
czy… , że…, żeby (nie) …: Bał się, czy mat-
ka odbierze go z przedszkola. Przez cały czas
się bałem, żeby nie zgubić pieniędzy. [] ktoś
boi się + bezokolicznik : Boi się jechać sama
w windzie. Nie bał się ryzykować. 3. “nie
śmieć, nie odważać się czegoś robić” o ktoś
boi się + bezokolicznik , rzad. c z e g o ś: Bał
się spojrzeć jej w oczy. Baliśmy się nawet ru-
szyć jego pióro, rzad. Jego pióro, rzad. jego pióra. 4. tylko w 3.
os., zwykle z przeznaczeniem “zazawyczaj o rośli-
nach, przedmiotach : być nieodpornym na coś,
ulegać szkodliwym wpływom czegoś” o coś
(nie) boi się czegoś: Drzewa iglaste nie boją
się mrozu. Pelargonie nie boją się słońca. Zob.
AKCENT
 

 

źródło: nowy słownik poprawnej polszczyzny pwn

TEMAT DNIA


powrót

Prawdziwa cnota krytyk się nie boi